Kamienica została dopisana do rejestru zabytków głównie ze względu na jej wartość naukową, historyczną oraz artystyczną, gdyż cały budynek utrzymał niezmienioną formę na przestrzeni wielu lat.

Nie zmienił się także rozkład wnętrz, oczywiście z wyjątkiem likwidacji części całego wystroju (meble, łóżka). Kamienica doskonale reprezentuje architektoniczną tradycję typowych ulic z przełomu wieku XIX oraz XX. Została wybudowana w 1895 roku wedle całkowitego projektu Stefana Szyllera. Do dziś składa się z trzech oficyn, a także budynku frontowego.

Niestety, na skutek bombardowań w okresie II Wojny Światowej, frontowy budynek został pozbawiony pierwotnej dekoracji. Wiele elementów w mieszkaniach pozostało niezmienionych, zachowały się między innymi stare piece, dekoracje sufitu oraz parkiety w pomieszczeniach północnej oficyny.

MD